Η Κιβωτός
27 Αυγούστου 2005.Η επιτυχής ολοκλήρωση του στόχου μας, η κατάκτηση της κορυφής του Αραράτ, είναι πλέον γεγονός και η ικανοποίηση πολύ μεγάλη. Κοιτάζοντας το βουνό από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι περπάτησα και εγώ επάνω του. Το ταξιδιωτικό μας γραφείο έχει προγραμματίσει μερικούς περιπάτους και επισκέψεις σε τουριστικά θέρετρα της περιοχής. Αρχικά, την σημερινή ημέρα ήταν προγραμματισμένο να την περάσουμε πάνω στο βουνό σε περίπτωση που λόγω των καιρικών συνθηκών δεν τα καταφέρναμε να συνεχίσουμε την αναρρίχησή μας προς την κορυφή. Όμως τέτοιου είδους προβλήματα δεν παρουσιάστηκαν και ουσιαστικά σήμερα είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε. Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε με τα αυτοκίνητα ως τα σύνορα του Ιράν. Διασχίζοντας την περιοχή το μόνο που συναντήσαμε ήταν κάποια στρατιωτικά φιλάκια και τελικά καταλήξαμε σε μία περιοχή όπου βρίσκετε ένας κρατήρας. Μια κυλινδρική τεράστια τρύπα 60 μέτρων μέσα στη γη. Το αξιοθαύμαστο ήταν ότι συνέχιζα να βλέπω το ηφαιστιογενές εκείνο τοπίο που έβλεπα πάνω στο βουνό. Τελικά το έδαφος εδώ δεν έχει πουθενά χώμα. 
Ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό μας. Περάσαμε από το σημείο όπου λένε ότι σταμάτησε η κιβωτός του Νώε. Είναι αρκετά εντυπωσιακό το τοπίο. Η μορφοποίηση του εδάφους στο σημείο αυτό θυμίζει σχήμα καραβιού. Λένε ότι ένας Αρμένιος εδώ έχει κάνει μια έρευνα και ισχυρίζεται ότι η κιβωτός του Νώε είναι θαμμένη κάτω από το έδαφος στο σημείο αυτό και για αυτόν τον λόγω έχει πάρει αυτό το σχήμα. Βέβαια εγώ δεν διέκρινα κανένα είδους στοιχείο που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Πιθανότατα έτσι είναι απλά η φυσική μορφή του βουνού.
Λίγο παρακάτω ένας Τούρκος, κάτοικος της περιοχής, έχει φτιάξει μια κατασκευή σαν καλύβα ή υπόστεγο, όπου στεγάζεται το ‘Μουσείο της Κιβωτού του Νώε’. Στο μουσείου εκθέτονται διάφορες αφίσες που αποδεικνύουν και δείχνουν ότι η κιβωτός σταμάτησε στο σημείο αυτό. Κοιτάζοντάς τα πιο προσεκτικά διακρίνω ένα οικείο σχήμα. Μια μεγάλη παραλληλόγραμμη πέτρα και πάνω της σκαλισμένους σταυρούς. Οποιοσδήποτε Αρμένιος θα αναγνώριζε αυτές τις πέτρινες κατασκευές καθώς είναι χαρακτηριστικά παραδοσιακά σύμβολα της Χριστιανικής θρησκείας στην Αρμενία και ονομάζονται Χατσκάρ, το οποίο σημαίνει ‘ Πέτρα από Σταυρούς’. Ρώτησα έναν από τους ντόπιους τι είναι αυτή η πέτρα και μου είπε ότι είναι η ‘πέτρα- άγκυρα’ της κιβωτού. Αμέσως μετά ρώτησα τον συνοδό μας εάν θα επισκεφτούμε το σημείο αυτό όπου βρίσκεται αυτή η πέτρα και μου είπε ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στην προγραμματισμένη ξενάγηση μας. Εγώ όμως επέμεινα να πάμε εκεί. Τελικά δώσαμε κάποια λεφτά παραπάνω στον οδηγό και μας πήγε.
